13. Opowieść o słodkich chwilach wartych każdej kalorii

 

  Są takie dni, które nie mają nic wspólnego z codziennością. Dni utkane z zapachu kawy, śmiechu rozlewającego się jak ciepła czekolada i spojrzeń, w których mieszka wspólna przeszłość.

  Wczoraj był właśnie taki dzień. Dzień jak deser dla duszy. Pachniało obietnicą rozmowy, przytulenia w słowach, bycia wysłuchaną do końca. Bo kiedy spotykają się Siostry, świat za szybą przestaje się śpieszyć, a stół staje się wyspą, na której nie ma nic do zrobienia. Wystarczy tylko być.

  Zaczęło się jak zawsze od kawy, gorącej i słodkiej jak poranek. Towarzyszyło jej tiramisu niczym wspomnienie wakacji i miękkie jak objęcia Włoch. I beza- delikatna i słodka, jak niektóre z dawnych historii, przypominająca jak kruche bywają nasze dni. A na zakończenie lody, śmiejące się z łyżeczki jakby znały nasze sekrety, które rozpuściły wszystkie napięcia, zostawiając spokój i spojrzenia bez słów.

  Rozmawiałyśmy o wszystkim i o niczym. O marzeniach, które się zmieniają, ale nie znikają. O miłości, która nie potrzebuje definicji. O codzienności, którą potrafimy przemienić w święto, gdy jesteśmy razem.

  To była uczta. Nie dla ciała, lecz dla serca. Czułam, jak każda minuta osiada we mnie niczym słodki pył. I choć czasem życie serwuje nam gorzkie dania, dziś wszystko było inne. Dziś było słodko. Ciepło. Prawdziwie.

  Nie wiem, czy to kalorie, czy siostrzana magia tak mnie rozgrzała. Wiem jedno- to była chwila, którą warto zapamiętać. 

  Każdy uśmiech. Każdy kęs. Każde 'pamiętasz?'.

Chwile z tymi, których kochacie,

to najlepszy deser świata. I nie tuczą.

/Puszek 🐾/

Wypowiedziane szeptem, zapisane puszkiem...

*zdjęcie własne;